Het liefst zou ik nu in een mistig, guur woud staan. Omringd door torenhoge stammen van naaldbomen. Met mijn voeten in de vochtige grond. Terwijl de wolken hun tranen met liefde over me uitstorten. Ik zou best even weggespoeld willen worden en genieten van deze ontsnapping.

Mode

Het begrip mode. Jij kent het, zij kennen het, ik ken het.
Iedereen komt het onverhoopt tegen in zijn of haar leven. Eén of meerdere malen, dat ligt er maar net aan hoe vaak je je huis uit komt. Feit blijft dat de maatschappij er vrijwel zeker door gedreven wordt.
Ik haat het.

Mijn hoofd wordt op het moment getorpedeerd door verschillende vragen. Of nouja, vragen... Eerder cynische 'dit meen je toch niet'-hersenspinsels. Waarom laat je in godsnaam je leven omsluiten door een fenomeen dat je weliswaar veilig stelt, maar daar tegenover ook alle vrijheid wegneemt? Waarom laten wij als mensen dit toe?
Een bekend voorbeeld is het dragen van kleding. We leven in een enorme consumptiemaatschappij die vrijwel alles vanuit een commercieel oogpunt bekijkt. Wij als wereldburgers zien, kopen en gebruiken. We worden geprikkeld door beelden die ons opvallen en wat je veel ziet, is over het algemeen goed. Hierdoor krijg je snel de neiging om veiligheid op te zoeken en dezelfde spullen te kopen en aan te trekken. Maar ben je wie je wil zijn? Nee. Natuurlijk zijn er mensen die spullen dragen omdat ze die mooi vinden, maar ik vrees dat dat een belachelijk laag aantal is.

Niet alleen volgers van de mode hebben hier last van, in de alternatieve scene begaan ook steeds meer mensen deze misdaad. Vaak zoeken mensen toevlucht in 'iets anders', in rebelleren, in schoppen tegen de maatschappij. Vaak geeft dit erg veel persoonlijke vrijheid, maar je moet er ook wel risico voor nemen.
De laatste jaren is het begrip 'alternatief' echter steeds minder wat je denkt dat het is. Er heerst een sterk modegevoel, al zou je dat soms niet geloven. In deze groepen mag je bijvoorbeeld niet naar oude muziek luisteren wil je geaccepteerd worden, je moet compleet up-to-date zijn. Dit is voor mij waar individualiteit stopt. Want ook al kleed je je anders dan je gemiddelde land, stad of schoolgenoot, je bent niet precies zoals je wil zijn.

Ik ben zelf een groot voorstander van zelfontplooiing. Mensen moeten de kans krijgen om compleet zichzelf te zijn en zich precies zo te ontwikkelen als zij willen. Ikzelf ben hier een goed voorbeeld van en dat is natuurlijk makkelijk te zeggen, maar ik ben ervan overtuigd.

Als iemand mij vraagt "Welke stijl heb jij nou?" antwoord ik standaard met "Mijn eigen". Ik denk dat je pas je eigen stijl hebt als je verschillende aspecten weet los te koppelen en dan weer samen te combineren, vanuit welke richting ze ook komen. Zo combineer ik vaak kruistekens en doodskisten met een simpel t-shirt van H&M, maar loop ik ook graag in een warme gebreide trui of een mosterdgeel vest. Daarnaast ben ik dol op streepjes, stippen, effen shirts, nette en iets minder nette kleren. Eén grote milkshake van een hoop verschillende dingen dus.
Dat is wat ik leuk vind. Hetzelfde heb ik met muziek. Die gaat van jazz naar black metal en van horror punk naar house. Ik ben daar tevreden mee.

Mensen moeten niet belemmerd worden in hun doen en laten. Naar mijn idee moet creativiteit en individualiteit wat meer benadrukt worden. We moeten het begrip 'uniek' weer als iets positiefs gaan zien en niet bang zijn voor het onbekende.
Ik denk dat de wereld dan een stuk mooier zou zijn.
Ik ben namelijk geen onderdeel van één stijl, of van een groep. Ik ben een persoon.
En jij ook.

Zo zouden meer personen moeten denken.
...Of niet?

Hoeveel ik ervoor zou doen om in mist op te gaan. Om mijn voeten over talloze roodgekleurde bladeren te zien zweven. Om de kale takken gestreeld te zien worden door de heldere lucht.
Wat ik er al niet voor zou doen om me met jou, met jullie, met niemand door dit bos voort te bewegen, urenlang fluisterend over woorden die nooit gesproken zijn. Of juist wel, herinneringen koesterend.
Wat zou ik er wel niet voor over hebben om met jou de zon te zien opkomen, de dauwdruppels te voelen bij het schijnbaar ontwaken.
Alles.

Wist je dat maar.