zondag 13 februari 2011

Valentijnsdag

Het bekende fenomeen zit er weer aan te komen. Sterker nog, feitelijk begint de ongelooflijk uitgekauwde en zoetsappige Valentijnsdag over enkele uren.

Ik heb een ongelooflijke hekel aan dagen waarop je elkaar moet laten zien hoeveel je van elkaar houdt. Ik vind het gewoon onzin. Waarom zou je het op een feestdag persé moeten doen en de rest van het jaar niet?
Bovendien is het idee flink geëscaleerd. Valentijnsdag is niet langer een dag waarop je iemand eraan herinnert dat je van hem of haar houdt, het is eerder een dag waarop mensen elkaar massaal bespringen en liefdesverklaringen doen waar het gros later ook weer spijt van krijgt.

De oorsprong van Valentijnsdag is ook niet wat het lijkt. Hij heeft niets te maken met engeltjes die verliefd op elkaar werden, of schattige, donzige katjes die rollebollen. Laat staan bloemetjes, hartjes en regenboogjes. Het ontstaan van Valentijnsdag is, volgens mijn welingelichte bronnen, een ware tragedie.

"Waarschijnlijk ligt de oorsprong bij Sint Valentijn. Een jonge Romein die werd gemarteld maar weigerde om zijn christendom op te geven. Hij stierf op 14 februari 269 na Christus. De legende zegt dat Valentijn een de dag voor zijn executie een afscheidsbriefje achterliet voor de dochter van een medegevangene waarop hij verliefd was geworden. Hij ondertekende het briefje met 'Van jouw Valentijn'. Hier zou ook de traditie vandaan komen om kaarten te ondertekenen met 'jouw Valentijn'." 
(Bron: http://www.valentijnsdag.net/geschiedenis.html)

Omdat ik me vanochtend besefte dat ik Valentijnsdag waarschijnlijk niet ga overleven, heb ik een plan bedacht.
Een erg sluw plan, al zeg ik het zelf.
Ik ga namelijk iedereen waar ik een hekel aan heb dat nog eens extra duidelijk maken. Ik denk dat ik maar begin met mijn Maatschappij docent. Dus Cristian, mocht je dit lezen... Sorry makker, ik haat je. En je stagiair ook.

Ik hoop natuurlijk dat mijn plan me door deze dag van liefdeloosheid en teleurgestelde mensen heen gaat slaan, maar je weet maar nooit. Gelukkig is er altijd een plan B: denken aan mijn verjaardag (de zeventiende, dus over ongeveer vier dagen, NIET VERGETEN). Daarnaast kan ik natuurlijk altijd stiekem valentijnschocolaatjes stelen van mensen die wél geluk hebben gevonden.

3 opmerkingen: