Nee, mijn ideale leven is iets anders. Want in mijn ideale leven ben ik fulltime 'artist'. Een 'artist' die zo ongeveer alles doet: van misvormde kleisculpturen tot tattoos en van olieverfschilderijen tot films.
Het liefst zoveel mogelijk, maar niet thuis. Want thuis wil ik ruimte voor de mensen waar ik van hou.
En dat is waar het 'sitcom' (situation comedy) gedeelte wordt toegepast: het aller-aller-allerliefst zou ik later met mijn beste vrienden in één groot huis wonen. Geen partner of een gezinnetje, maar vrienden.
 |
| FRIENDS |
Een beetje zoals in Friends dan, behalve dat de hele boel daar wordt platgeneukt en het één grote soap is.
Nee, gewoon lekker met je vrienden in één huis.
Heerlijk lijkt me dat, al is privacy dan waarschijnlijk erg ver te zoeken. I don't give a shit.
Gezellig samen kerst vieren zonder problemen met vervoer, samen lachen, samen huilen. Samen gigantische voorraden koekjes opeten. Samen film kijken.
Noem het allemaal maar op.
Samen alles doen. Geweldig. En bovenal: geen gedoe met relaties. Geen boze vrouw die klaagt als je te laat thuis bent (god, daar zie ik nu al tegenop), niemand die tegen je zeurt, en misschien nog wel het beste: iedereen maakt troep, dus dat is automatisch ook niet erg meer.
Bovendien kun je in een vriendengroep ook (naar mijn idee) beter je hart luchten dan tegen een levenspartner. Want eerlijk is eerlijk, over sommige dingen kun je met die persoon gewoon niet praten en dat zal ook altijd zo blijven. Sorry als ik hiermee uw huwelijk in de modder heb geworpen, lieve lezer.
Het zoete inval-gebeuren fascineert me ook wel. Het feit dat gewoon iedereen binnen kan lopen. Vriend of geen vriend, allemaal welkom. Zo leer je nog eens mensen kennen en bovendien: er is altijd leven.
Ik ben iemand die van gezelschap houdt, dus ook dát is ideaal.
Kortom: een leven met vrienden is gewoon ideaal.
Het ís zo. Het is een feit hoor, geen mening.
Oké, misschien een subjectief feit dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten