Zo'n moment had ik vandaag. Ik vergat iets ontzettend doms en heb daar de hele dag last van gehad.
Nadat ik 's ochtends was opgestaan (lees: mijn ogen dwangmatig openhield en van de trap naar beneden strompelde) begon ik aan mijn dagelijkse routine: drie bruine boterhammen met beleg, een kopje thee, krantje erbij... Een heel normale ochtend.
Ook het inpakken van mijn tas en het douchen ging vrij makkelijk.
Het was de stap die erna kwam. De stap na het douchen. Wat doe je na het douchen? Ja, afdrogen, natuurlijk. Maar daarna?
Ik weet dat voor sommige mensen een uitzondering gemaakt kan worden, maar vaak komt hierna het aankleedproces. Onderbroeken, sokken, broeken, shirts...
Juist. Ik heb expres niets méér gezegd omdat ik daar vanochtend ook niet aan dacht: ik vergat mijn vest.
Ik vind het altijd bijzonder intrigerend als ik iets vergeet. Ik ga mezelf dan altijd filosofische vragen stellen. Bijvoorbeeld "wat is vergeten?" en "waarom vergeten mensen dingen?".
Ik vraag me achteraf altijd af waarom ik dat zo interessant vind, maar dat is weer een ander verhaal. Het was niet mijn idee om jullie lastig te vallen met filosofie, nee, het was eerder mijn plan om jullie opnieuw lastig te vallen met wat 'geeky' feitjes over het brein. God, wat hou ik van de menselijke psyche. Bijna als in wetenschappelijk. Al heb ik natuurlijk niet het talent en geheugen om ook maar iets in (het exacte deel van) die richting te doen.
Volgens mijn grote liefde Wikipedia ligt dit aan het kortetermijngeheugen. Ik lijd gelukkig niet aan amnesie, want dat zou betekenen dat ik hele dagen of gebeurtenissen zou vergeten.
"De informatie die binnenkomt wordt voor korte tijd (bijvoorbeeld een half uur) bewaard (zie kortetermijngeheugen). Een goed voorbeeld is het onthouden van een (niet al te groot) boodschappenlijstje. Soms gebruikt men hiervoor ook de term werkgeheugen. Het werkgeheugen is echter dynamischer en omvat o.a. ook het vermogen bepaalde bewerkingen toe te passen op de opgeslagen informatie. Het is mogelijk om ongeveer 7 items te onthouden in het werkgeheugen (kortetermijngeheugen). Echter, deze 7 items zijn wel uit te breiden, dit wordt chunking genoemd. Zo is het mogelijk dat twee items een zin vormen of men kan een ezelsbruggetje gebruiken, zoals een acroniem (het vormen van een woord aan de hand van de beginletters van de items die onthouden moeten worden). Zo is het al snel mogelijk om 12 tot 13 items in het werkgeheugen te onthouden."
Ik denk dat ik hieruit wel kan concluderen dat dat met mijn geheugen iets anders zit. Mijn werkgeheugen is dat van een dooie slak. Misschien wel van een blokje kaas. Of van milieuvervuilend afval. Maargoed, daar heb ik nu ook vrij weinig aan.
Want ik heb het de hele dag koud gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten