Geniet van mijn gedaante in de stilte van het geruis.
Laat mij nooit meer los met je innig schone blik, de doodsangst die jouw lichaam ontsierde, althans, tijdelijk. Laat ons dit diep begraven, in ons brein en in onze gedachten. Laat ons hieraan voor altijd terugdenken.
Laat ons lachen naar de regen, sterven op de maan. Laat onze agonie slechts verstrengelen, wees één met mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten