En hier sta ik dan, voor je deur. Ik heb iets voor je. Een cadeau, een gift vanuit het diepste van mijn ziel, als die al bestaat. Ik voel me enkel lichaam, nutteloos omhulsel zonder verdere inhoud. Ik weet het zeker, ik zou mezelf kunnen vermoorden zonder dat te merken. In feite heb ik dat al gedaan.
Voor jou.
Want in feite sta ik hier niet voor mijn plezier. Ik sta hier om je iets te geven.
Mijn hart. Niet als in de romantische zin, niets komt daar ook maar in de buurt. Nee, voel alsjeblieft mijn godverdomde hart. Voel hoe mijn harme wanhoop je handen voor eeuwig besmeurt, hoe het bloed je altijd zal bijblijven.
Voel wat je hebt gedaan. Dan is het niet voor niks geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten