Hoe blij mag je wel niet zijn

Vandaag was -op een paar dingen na- eigenlijk best een leuke dag. Ten eerste had ik een verkort lesrooster, ten tweede had ik alleen maar lessen die ik leuk vond en ten derde ben ik 's middags met C. de stad in geweest, wat heel gezellig en 'diepgaand' was en een hoop gespreksstof opleverde.

Ik begon de dag met een saai ontbijt en een 'blueeehhh' humeur. Deze dinsdag zag er niet erg rooskleurig uit en zelfs toen ik mijn fameuze Oreokoekjes inpakte barstte er geen vlammetje in me los. Iedereen in huis was chagrijnig en aangezien ik daar erg vatbaar voor ben, was ik het ook.

Gelukkig werd het op school, ondanks de enorme dosis slecht nieuws en depressieve gezichten, een stuk beter. Na regen komt zonneschijn, denk ik dan maar. Tijdens de lessen hebben we weer veel lol gehad, soms zelfs een beetje teveel, ik moest namelijk een uiterst intrigerend gedichtje voordragen aan de klas.

Tijdens de gymles werd het geheel nog leuker.  We hadden geen verplichte onderdelen en daarom heb ik anderhalf uur op het basketbalveld gestaan. Gek genoeg was ik niet zo a-fanatiek (is dat een woord) als normaal. Ik zat vol met energie en die kwam er dan ook uit, in combinatie met een hoop zweet en woeste kreten. Ik was niet de enige. De wedstrijdjes gingen er dan ook niet al te rustig aan toe; C. kreeg een elleboog in haar gezicht (ouch!) en niet veel later struikelde ik over een -opnieuw op de grond liggende- C, wat natuurlijk leidde tot lachstuipen van onovertroffen grootte.

School was 'gelukkig' snel om, want dan kon het leukste moment beginnen; vrije invulling van half 1 tot half 5! Wat geweldig. We besloten naar de stad te gaan. Uiteindelijk was er iets misgegaan waardoor 'we' enkel uit twee personen bestond. We hebben ons prima vermaakt hoor, maar het is wel jammer dat persoon nummer 3 er niet bij was.

In de stad hebben we een shitload aan eten binnengekregen, mede door medewerking van C. en haar portemonnee. Onder dit voedselige gezelschap waren onder andere Meneer Rookworst en zijn vrouw Hotdog (die, vanzelfsprekend, heel erg hot was), hun kinderen croissant en hamburger en mevrouw cola light met haar hondje Energy. Toen deze kleine dwergjes onze maag hadden bereikt, besloten we dat het tijd was voor 'blokjes geluk', also known as chocola. Deze blokjes geluk deden ons veel goed tijdens onze filosofische en ethisch (soms on)verantwoorde gesprekken en hebben ervoor gezorgd dat we tot half 5 geen enkele stilte lieten vallen.

Al met al lijkt deze 'best leuke dag' nu dus best veel op een geweldige dag. Dankjewel C, het was leuk!